James Brown uznawany jest za prekursora gatunków rhythm and blues, soul i funk. Muzyka Browna wywodzi się z fuzji bluesa i gospel z instrumentalnym, tanecznym jazzem oraz sporymi wpływami muzyki latynoskiej. Muzyka ta, oparta na bogatym instrumentarium obejmującym rozbudowaną sekcję instrumentów perkusyjnych i dętych, cechuje się wielką żywiołowością. Brown jako wokalista charakteryzuje się mocnym, ekspresyjnym głosem. Jego technika wokalna, pełna zaśpiewów i ozdobników, czyni go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych wokalistów soulowych.
W ciągu długiej kariery, rozciągającej się od końca lat pięćdziesiątych do wczesnych osiemdziesiątych XX wieku, wydawał średnio po cztery albumy rocznie, a w rekordowym 1968r. aż dziewięć. Wylansował wiele utworów, które są dziś standardami muzyki rozrywkowej, takich jak "It's a Man's Man's Man's World", "I Feel Good" czy "Sex Machine". Kariera została przerwana finansowymi i prawnymi kłopotami artysty, które doprowadziły do kontrowersyjnego procesu kryminalnego (nadużycia podatkowe) i uwięzienia. W końcu lat dziewięćdziesiątych Brown powrócił do studia nagraniowego i na scenę, choć nie udało mu się już odzyskać dawnej popularności.
James Brown zmarł w wieku 73 lat w wyniku komplikacji związanych z zapaleniem płuc, choć krążą również pogłoski, iż został postrzelony w płuco przez własnego szofera w wyniku czego zmarł. Ciało muzyka zostało złożone w złotej trumnie i na czas budowy publicznego mauzoleum, umieszczone w prywatnej rodzinnej krypcie w Płd. Karolinie.
W 1986r. James Brown został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz