Kiedy młody Fancy po ukończeniu szkoły postanowił zostać mnichem, mało kto mógł przypuszczać, że stanie się największą solową gwiazdą na niemieckiej scenie disco. Manfred jako młody chłopak bardzo często udzielał się na estradzie a jego hobby przeradzało się w pasje. W 1984 roku po długich poszukiwaniach Fancy trafił na Todda Candiego, który napisał dla niego pierwsze przeboje. Piosenki takie jak "Slice Me Nice" oraz "Chinese Eyes" podbiły rynki ówczesnej Europy. Fancy zdecydował się na koncertowanie na żywo. Dzięki doświadczeniom z dzieciństwa artysta świetnie czuł się na scenie, a publiczność doceniała jego występy. Artysta koncertował w Stanach i we Francji; w 1985 roku nagrał swój pierwszy przebój - "Bolero". Sukcesy pozwoliły mu na wydanie pierwszego albumu zatytułowanego Get Your Kicks – a long play doczekał się statusu złotej płyty w kilku krajach.
Drugi album Contact wypromował takie hity jak "Lady of Ice" czy wspomniane już "Bolero" (1. miejsce w Hiszpanii przez 6 miesięcy). Gorączka Fancy'ego ogarniała Europę; jej kulminacyjnym momentem było wydanie w 1988 roku singla "Flames of Love". Został on sprzedany w dziesiątkach milionów egzemplarzy. Po tym sukcesie wydano pierwszy zbiór jego największych hitów na albumie Gold. Zawierał on następny hit, zatytułowany "Fools Cry". W roku 1989 Fancy wydał czwarty studyjny album All My Loving, na którym znajduje się cover The Beatles. Na początku lat dziewięćdziesiątych Fancy nieco odbiegł od stylu, jaki prezentował na dotychczasowych albumach. Owocem tego był Six – Deep in My Heart, utrzymany w stylu rap i Hi-NRG (część materiału to starsze już utwory w nowych wersjach z udziałem rapera Steve D-5). Na podsumowanie dziesięcioletniej kariery Fancy zaserwował drugą kompilację It's Me – The Hits 1984-1994 z dwoma premierowymi utworami: "Long Way to Paradise" (singel promujący płytę) i "Wait by the Radio". Oba przypominały dyskotekowy styl Fancy'ego z lat osiemdziesiątych.
Na fali powrotów gwiazd disco w 1998 roku (np. Modern Talking, Bad Boys Blue i C.C. Catch) Fancy przypomniał się ze swoim sztandarowym hitem "Flames of Love" w nowych wersjach oraz albumami Hit Party i Best of z Megamixem na 1998 rok.
Rok później wraz z producentami duetu E-rotic, Fancy wydał album D.I.S.C.O. W 2000 roku na eliminacjach do konkursu Eurowizji z piosenką "We Can Move the Mountain" zajął 5. miejsce.
Fancy zasłynął nie tylko jako wokalista, ale doceniano go także za piosenki, które tworzył dla innych wykonawców. Produkował nagrania dla Granta Millera czy Mozzarta ("Money", "Jasmin China Girl"). Fancy współpracował również z Amandą Lear, Lindą Jo Rizzo, Robertem Grace oraz duetem włoskim: Al Bano i Romina Power. Ciekawostką jest, że jako autor nigdy nie podawał właściwego nazwiska. Przedstawiał się jako Tess Teiges lub Ric Tess.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz